صفحه محصول - تحقیق در مورد مقايسه نظام آموزشی سالی واحدی با نظام آموزشی نيمسالی واحدی 23 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..Doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن word (..Doc) : 
 

‏مقدمه :
‏نظام آموزش و پرورشی هر کشور يکی از مهمترين و اساسی ترين عامل پيشرفت آن و ثبات و استحکام ساير برنامه های آن است . و مهمترين بحث نظام آموزش و پرورش ، تعليم وتربيت است و غفلت از آن صدماتی جبران ناپزيری بر پيکره ی اجتماع وارد نموده و نسل آينده را در تاريکی عقب ماندگی فرو می برد لذا بر تمامی مسئولين هر نظام مهمترين دغدغه همين تعليم و تربيت نسل آينده است ، نسل آينده است که آينده را می سازد و کشور را به طرف قله رفيع کمال اجتماعی سوق می دهد . با توجه به اهميت نظام آموزش و پرورش جامعه شناسان برای آن اهميت ويژه ای قايلند . چون جامعه شناسان بيش از سايرين اهميت اين مقوله را درک می کنند ‏.
‏تعليم وتربيت أ‏دمی کاری پر ارج و در عين حال وقت گير است و نتايج قطعی و نهايی آن معمولا" دير آشکار می شود . ‏ارجمندی آن از آنجهت است آدميت و آدمی زادی به چگونگی تربيتش بستگی دارد . اگر انسان در شرايط مناسبی پرورش يابند به خيل نيکان می پيوندد ، و اگر تربيت وی مورد غفلت واقع شود ، چه بسا که از حد حيوان نيز فروتر رود وقتگيری آن زايده اين واقعيت است که ‏آدميزاده يا مورد تربيت ، موجودی بالقوه است و در آغاز زندگی جز به صورت ، آدمی نيست . و نه تنها زمان نسبتا" دراز طول می کشد تا در پرتو تدابير تربيتی مناسب آدمی خو شود ، بلکه آمادگی وی برای قبول لوازم آدميت نيز امری تدريجی است و تحقق آدميتش در هر مرحله ، در گرو تحقق نسبی ان در مراحل قبل می باشد .
‏ارزش تعليم وتربيت آدمی و زيانهايی که بر اثر فقدان يا نقصان آن دامنگير فرد و جامعه می شود از يک طرف و انحراف آن مسير صحيح در مدت نسبتا" طولانی رشد کودک از طرف ديگر ، ايجاب ميکند که فعاليتهای مربوطه و برنامه ريزی های درسی و آموزشی آن مورد توجه خاص و مداوم قرار گيرد و تدابير مربوط به اداره آن با دور انديشی و آينده نگری هر چه تمامتر اتخاذ شود تا باشد که فرد وجامعه را به سوی هدف غايی تربيت سوق دهد .
‏پس کانت حق دارد که بگويد : ‏«‏ در بين ابداعات بشر دو تا از بقيه مشکلتر است : هنر مملکت داری و حکومت ، و هنر تعليم و تربيت .‏»‏
‏برنامه ها وفعاليتهای نظام آموزشی و پرورشی همواره بايد متوجه تحقق مقاصد مورد توجه باشد و در اجرا از وجود هماهنگی بين همه بخشهای آن اطمينان کامل حاصل شود شيوه های آموزش و تربيت و روشهای تدريس و محتوای آن بايد با توجه به نتايج مورد انتظار انتخاب گردد و در صورت عدم تحقق اهداف ، در موارد فوق الذکر تجديد نظر گردد .
‏ ‏