صفحه محصول - تحقیق در مورد گاو

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏گاو‏ پستانداری است سم‌دار، نشخوارکننده و تهی‌شاخ از راسته زوج‌سُمان، از خانواده گاوسانان (Bovidae‏).
‏ساختار بدنی
‏پستانداری علفخوار است و معده‌اش مانند دیگر ‏نشخوارکنندگان‏ چهار قسمتی و شامل ‏سیرابی‏، ‏نگاری‏، ‏هزارلا‏ و ‏شیردان‏ می‌‌باشد.‏[1]
‏در آرواره فوقانی گاو دندانهای پیشین و نیش وجود ندارند و فقط دندانهای آسیا وجود دارند و برعکس دندانهای پیشین ونیش درفک تحتانی موجودند. دندانهای نیش گاوها همانند ثنایا شده و بطور کلی بشکل یک ردیف منظم هشت تایی در جلو فک قراردارد.
‏درهردست وپای گاو یک زوج سم وجود دارد.
‏نژادها
‏نژادهای گاو بسیارند. نژادهای معروف گاوهای ایرانی عبارت‌اند از:
‏نژادهای جنگلی یاساحلی که مخصوص نواحی گیلان ومازندران وگرگان است، نژاد کوهستان که گاوهای سراب واردبیل ودیگر نواحی آذربایجان از آن نژادند.
‏نژادهای گاوهای اروپایی عبارت‌اند از: نژاد انگوس، نژاد دورهام، نژاد فراند، نژاد گارن، نژاد گاسکون، نژاد لیموزن، نژاد هرفورد، و نژادهای هلندی ودانمارکی و نیوزلندی و غیره.
‏استفاده‌ها
‏جانوری بسیار مفید است واز شیر وگوشت و پوست و نیروی بدنی آن استفاده می‌‌شود.از گاو نر جهت تخم کشی، شخم وبار بری وآب کشی از چاه (‏چاه چرخ گاوی‏) وآسیاب وکوبیدن ‏گچ‏ و ‏ساروج‏ وخرمن استفاده می‌‌کنند. اما گاو ماده را بیشتر جهت استفاده از شیر نگهداری می‌‌نمایند.
‏گاو در فرهنگ‌های مختلف
‏(گاو در فرهنگ مازندرانی) گاو در ‏فرهنگ‏ و ‏زبان مازندرانی‏ ریشه عمیقی دارد، تا بدانگونه که بیش از ۷۰ اسم از مشتقات نام‌های گاو در زبان مازندرانی شناخته گردیده و شاید از این تعداد نیز بیشتر باشد، برخی از این نام‌ها همانند ((‏ورزا‏)) وارد ‏زبان پارسی‏ شده‌اند و ‏زبان پارسی‏ آن را به امانت گرفته است، ورزا به معنی گاو نر می باشد. همچنین نام ‏جونیکا‏ که هم اکنون نام یکی از کارخانجات پر آوازه در زمینه تولید ‏فرآورده‌های لبنی‏ و ‏گوشتی‏ در ‏ایران‏ است و در ‏مازندران‏ جای دارد از ‏زبان مازندرانی‏ گرفته شده است. همچنین در ‏مازندران‏، به جای به کار بردن وضعیت‌های گاو از نام آن در ‏زبان مازندرانی‏ بهره می جویند، برای نمونه: ‏گوساله‏ دو روزه، یک هفته، یک ماهه، گوساله‌ای که شیر می خورد، گوساله‌ای که شیر مادرش نمی‌آید، گاو بالغ، گاو آبستن، در مراحل آخر آبستنی، در واپسین روزهای ‏آبستن‏، گوساله‌ای که به سختی به دنیا آمد، گوساله بی جان نزدیک به مرگ، گاو پیر و بسیاری از موارد دیگر همگی در ‏زبان مازندرانی‏ نام ویژه خود را دارا هستند. اگرچه اکنون نیز تعداد ‏زرتشتیان مازندران‏ اندک نیست ولی ‏مردم مازندران‏ تا دو قرن ‏پس از ورود اسلام‏ به ایران، به ‏آیین زرتشت‏ بودند و در ‏آیین زرتشت‏ آمده است که گاوی صاحب خویش را نفرین می فرستد و می گوید ای که به زن و فرزندان خویش بسیار بیش از من توجه می داری، باشد که خداوند زن و فرزندانت را از تو بگیرد. ‏پادشاهان مازندران‏ در درازای ‏تاریخ مازندران‏ در شهرهای مختلف ‏مازندران‏ گاوداری‌های مختلفی داشتند و بسیاری از مردم (رعیت) را به کار ‏در آنجا مشغول می ساختند و بدینگونه خود را ولی نعمت مردم می ساختند تا مردم در هنگام جنگ‌ها به پشتیبانی پادشاه بشتابند و اگر دودمانی جز ‏مردم مازندرانی‏ بر سر کار می آمد (همانند ‏تاتارها‏، ‏غزنویان‏ و ...) پس از دوره‌ای از سال‌ها باری دیگر دودمان پیشین که از ‏اهالی مازندران‏ بود به فرمانروایی برمی گشت. (همانند ‏دودمان مرعشی‏)، همچنین اگر دشمنی می خواست تا بر آنها پیروز گردد می بایست در ابتدا برنامه گرفتن گاوداری‌ها را می پروراند و طرح می ریخت.
‏گاو در فرهنگ هند
‏در آیین هندوان گاو از احترام ویژه‌ای برخوردار است .و گاو را یکی از خدایان خود میدانند