صفحه محصول - پاورپوینت فصل اول عرفان و تصوف

پاورپوینت فصل اول عرفان و تصوف (pptx) 303 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 303 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

طرح درس سالانه فصل اول: عرفان و تصوف فصل دوم: عرفان عملي و اسلامي باسمه تعالي  فصل اول عرفان و تصوف عرفان در لغت به معناي شناخت و شناسايي است. در اصطلاح روش و طريقه اي ويژه است كه براي دستيابي و شناسايي حقايق هستي و پيوند ارتباط انسان با حقيقت ، برشهود ، اشراق و وصول و اتحاد با حقيقت تكيه مي كند و نيل به اين مرتبت را نه از طريق استدلال و برهان و فكر ، بلكه از راه تهذيب نفس و قطع علايق از دنيا و امور دنيوي و توجه تمام به امور روحاني و معنوي ميداند . تكيه گاه عرفان علم حضوري است ( مدد ازدانش شهودي ) استفاده از برهان عقلي و يا دليل نقلي براي تأييد و تقويت و ايجاد دانش است نه براي اثبات اصل مطلب. عرفان عملي : سير و سلوك و وصول و فنا عرفان نظري : ضوابط و روش هاي كشف شهود تصوف تصوف مقام (صوف) يا (صفا) است. به معني صافي شدن از تعلق به ما سوي الله و رذايل نفساني. تعبير صوف به سه كلمه ي (صبر) ، (وفا) ، (فنا). به كساني اطلاق ميشود كه : پشمينه پوش ، برخوردار از صفاي باطني ، قرار گيرنده در صف اول مقربان قرب حضرت حق و قناعت ورز به گياهان صحرايي بوده اند تصوف و عرفان اين واژه ، بيانگر نگاهي است كه بر اهميت شناخت قلبي و كشف و شهود دروني تأكيد كرده ، تزكيه باطن را يك اصل اساسي تلقي ميكند. رياضت هاي دروني و جسماني را راهي مهم و اساسي در دستيابي به تطهير دروني ميداند و بر عزلت نشيني و خلوت نشيني ، تساهل و تسامح ، اخلاق مداري ، عشق ، محبت اصرار مي ورزد. هر چند دو واژه گاهي اوقات مترادف هم ذكر ميشود اما داراي تفاوت هايي هستند گاهي عرفان هدف نهايي تلقي ميگردد كه صوفيان به آن بار نيافته اند. عالم و عابد صوفي همه طفلان رهند مرد اگر هست به جز عارف رباني نيست گاه تصوف اشاره به گروهي از طبقات و اصناف متفاوت جامعه را مطرح كرده است. (عرفان) به جنبه فرهنگي و علمي اهل شهود و كشف ، اطلاق ميگردد و تصوف به جنبه اجتماعي آنان گاهي تصوف به گروهي اطلاق ميگردد كه عرفان و آموزه هاي آن را همچون ابزاري براي مطامع دنيوي و اين سويي قلمداد مي كنند و با اين كار خود معنايي ناخوشايند به آن مي بخشند. عرفان و تصوف در اسلام اصطلاح (عارف) و (عرفان) در قرن سوم هجري معمول گشت و در كلمات (جنيد) از عارفان برجسته قرن سوم مطرح بوده و البته اختمال دارد ريشه آن به قرن دوم برگردد. ابوعلي سينا اولين حكيم اسلامي است كه عرفان را وارد حكمت و فلسفه كرد. مقصود از عرفان و تصوف ، رويكرد دو شيوه اي است كه قبل از مصطلح شدن به عرفان و تصوف ، وجود داشته و آن نوري الهي است كه حق به تجلي خود ، آن را در دل دوستان خويش افكنده كه بدان حق را از باطل مي شناسند. هدف غايي عرفان و تصوف حقيقي ، وصول به مرتبه ي ( توانايي نفس به معرفت حق است ) و اين معرفت برآمده از عمل است نه درس و كتاب و محبت مبتني بر ( مجاهده و رياضت ) است نه نتيجه استدلال و چون و چرائي كردن . معرفت حضرت حق را برترين و اولين فريضه واجب تلقي كرده است.