پاورپوینت نسب نامه ی زئوس در خدایان یونانی (pptx) 26 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 26 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
موضوع : نسب نامه ی زئوس در خدایان یونانی
کتاب سیری در اساطیر یونان و رُم ، نوشته ی ادیت هَمیلتون ، ترجمه ی عبدالحسین شریفیان
( ص 28 ، شجره نامه ی خدایان ، خدایان اصلی و بزرگ )
یونانیها معتقد نبودند که خدایان کاینات را آفریده اند. بلکه برعکس؛ کاینات، خدایان را آفریده اند. آسمان و زمین پیش از بوجود آمدن خدایان شکل گرفته اند. آنها یعنی آسمان و زمین، پدر و مادر بودند. تیتان ها (1)فرزندان آنها بودند و خدایان دیگر نوه هایشان.
________________________
Titans.1،خدایان کوه پیکری بودند که خدایان کوه المپ آنهارا منقرض کردند و خود جانشین آنان شدند.
یونانیها، بر خلاف مصریان، خدایانشان را به صورت خویش می ساختند
تیتان ها و دوازده المپ نشین بزرگ
تیتان ها،که اغلب آنهارا خدایان بزرگ می خوانند، در اعصار بسیار دور فرمانروایان و ابر قدرت های جهان هستی بودند. آنها کوه پیکر و از نیرویی گران و باور نکردنی برخوردار بودند.شمار این خدایان بسیار بود، ولی فقط عده ی کمی از آنها در داستان های اساطیری پدیدار می شوند. مهمترین خدای تیتان کرونوس (Cronous)نام داشت که به زبان لاتینی ساتورن(Saturn) نامیده میشود. این خداوند تا آن هنگام که پسرش زئوس او را از سریر خدایی به زیر آورد و خود قدرت را بدست گرفت، بر تمامی خدایان فرمانروایی می کرد. رومیان می گویند هنگامی که ژوپیتر، یعنی همان زئوس، بر تخت خدایی نشست، ساتورن به ایتالیا گریخت و«دوران طلایی» را با خود به آن دیار برد، یعنی دورانی سراسر آکنده از صلح و آرامش و خوشبختی کامل تا پایان دوران فرمانروایی وی پایدار بود.
دیگر خداوندان تیتانی بزرگ عبارت بودند از:
اوسه آن (Ocean) یا اقیانوس، رودخانه ای که می پنداشتند دنیا را دور می زند؛ و همسرش تتیس (Tethys)؛ هیپریون (Heyperion) پدر خورشید، ماه و سپیده دم؛ نیموزینه یا مِنِموزینه (Mnemosyne) که حافظه معنی می دهد؛ تمیس (Themis) که معمولا آنرا عدالت ترجمه میکنند؛ و پرومتئوس که ناجی نوع بشر بود شهرت و اهمیت یافته است. از میان تمامی خدایان تیتانی، اینان خدایانی بودند که با آمدن زئوس از میان نرفتند، بلکه جایگاه و مرتبه ی کم اهمیّت تری پیدا کردند.
از میان خدایانی که جانشین خدایان تیتانی شدند، دوازده اولمپ نشین بزرگ از قدرت و مرتبتی والا و خارق العاده برخوردار بودند. ابن خدایان را بدان سبب المپی یا المپ نشین خواندند که کوه المپوس یا اولمپ منزلگه و کاشانه شان بود. درباره ی کوه المپ و این که چگونه جایی بوده است، اظهار نظر دشوار است. تردیدی نیست که در ابتدا آن را قله ی یک کوه می پنداشتند و به طور کلی آن را با بلند ترین کوه سرزمین یونان مقایسه می کردند، یعنی کوه المپوس یا المپیوس در تسالی، در شمال شرقی یونان. اما حتی در کهن ترین حماسه ی یونانی، ایلیاد، این اعتقاد وجود دارد که اولمپ در منطقه ای اسرار آمیز و ناشناخته، بالاتر از تمام کوه های موجود در دنیا، قرار داشته است. در بخشی از داستان ایلیاد چنین میخوانیم که اگر مشیّت وی بر این قرار می گرفت می توانست دنیا و دریا را از کنگره ی اولمپ، که البته دیگر کوه نیست بیاویزد. با وجود این، آنجا آسمان و ملکوت نیست. هومر پوزئیدون را بر می انگیزد بگوید که وی بر دریا فرمان می راند و هادس بر مردگان، زئوس بر ملکوت اعلا، ولی اولمپ تحت اختیار این سه خداوند است.
کوه المپ
