پرسشنامه نشانههای مرضی نشانگان پیش از قاعدگی (PMS) (docx) 5 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 5 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
پرسشنامه نشانههای مرضی نشانگان پیش از قاعدگی (PMS)
PMS ، صورت کوتاه شده Premenstrual Syndrome ، به معنای نشانگان پیش از قاعدگی است. یعنی دستهای از نشانههای مرضی که ممکن است زنان را در طول هشت روز پیش از قاعدگی و در طول قاعدگی تحت تأثیر قرار دهند. پژوهشها نشان میدهد که در اکثر زنان، بعضی از این نشانهها وجود دارد اما به اندازه کافی حاد نیست که با کارکرد روزانه تداخل کند. اما بعضی زنان نشانگان شدیدی را تجربه میکنند؛ به آنان توصیه میشود که وضعیت خود را با پزشک ژنشناس در میان بگذارند.
اگر نشانگان پیش از قاعدگی را تجربه میکنید، پرسشنامه زیر نشان میدهد که این نشانهها را دارید یا نه، و اگر دارید تا چه اندازه شدید است؟
دستورالعمل:
آنچه در زیر میآید فهرستی است از نشانههای روانی و بدنی نشانگان پیش از قاعدگی (PMS). با گذاشتن علامت × در ستون مناسب، معلوم کنید که با این نشانهها مواجه هستید یا نه و اگر مواجه هستید شدت آنها چقدر است؟ آنگاه به نمرهگذاری پاسخها مراجعه کنید تا به پاسخهای خود نمره بدهید.
بخش 1: نشانههای روانشناختی (PMS)نبودخفیفمتوسطشدیدناتوانکنندهآمادگی برای پیشامدهاافسردگیاضطرابوحشتزدگیتغییرات خلقوخودورههای گریهخشم ناگهانیبیقراریفقدان علاقه به فعالیتهای معمولیدشواری در تمرکز قدرتکمبود انرژیمصرف افراطی الکلنومیدیپرخوری یا اشتیاق به غذاهای معینبی خوابی یا زیادی خواباحساس خارج شدن از کنترل یا از پا درآمدنپارانویائیبخش 2: نشانههای جسمی (PMS)میگرندرد سینهدرد مفصل یا ماهیچهخشکی بدنچاق شدناحساس ورمتاربینیهماهنگی حرکتی ضعیفخستگیحلقههای سیاه در زیر چشمهاآبریزی چشمها
نمره گذاری
برای این پرسشنامه پاسخهای عددی وجود ندارد، کافی است از خود بپرسید که آیا از ناراحتیهای روانی یا جسمی پیش از قاعدگی، از متوسط تا ناتوانکننده رنج میبرید یا خیر؟
توصیه میشود که هر نوع نشانه مرضی متوسط یا ناتوانکننده را با پزشک، ترجیحاً ژنشناس در میان بگذارید. مخصوصاً برای سلامت شما مهم خواهد بود که هر نوع نشانه مرضی »ناتوان کننده« را با پزشک ژنشناس خود در میان بگذارید. حتی اگر چند نشانه مرضی خفیف دارید، بهتر خواهد بود که آنها را نادیده بگیرید و با پزشک ژنشناس در میان بگذارید. یادتان باشد که از تحمل این نشانهها در سکوت، چیزی عاید شما نخواهد شد.
سندرم پیش از قاعدگی (PMS)
بسیاری از متخصصان بالینی، نشانههای مرضی یا سندرم پیش از قاعدگی را به عنوان مجموعهای از تغییرات رفتاری، خلقی و جسمانی در نظر میگیرند، که پیش از دوره قاعدگی یا در طول آن به صورت قابل پیشبینی و پیوسته رخ میدهد و به قدری شدید است که بعضی جنبههای زندگانی زنان را تحت تأثیر قرار میدهد. زنی که 5 تا 15 روز پیش از آغاز دوره قاعدگی ماهانه احساس گریه، سردرد و نفخ دارد، مشکوک بهPMSاست. همچنین زنی که معمولاً فرد آرامی است، پیش از قاعدگی امکان دارد به قدری احساس عصبانیت
کند که سر فرزندان خود فریاد بزند و قدرت تمرکز روی کار را از دست بدهد. هر زنی که پیش از قاعدگی یا به هنگام آغاز آن اشتیاق به خوردن مواد قندی دارد، بدخلقی یا گرفتگی عضلانی نشان میدهد، الزاماً به سندرم پیش از قاعدگی مبتلا نیست، مگر اینکه این علایم به قدری شدید باشند که فعالیت طبیعی فرد را مختل کنند.
به علت تغییرات هورمونی شدیدی که با قاعدگی همراه است، تعجب ندارد که بعضی زنان، در سراسر دوره قاعدگی، در کارکرد جسمانی، خلقی یا رفتاری، تغییراتی گزارش میکنند. آنچه خیلی عجیب به نظر میرسد این است که چرا این تغییرات بعضی زنان را از پای درمیآورند. ظاهراً در سطوح روزانه هورمونهای تخمدانی زنان مبتلا به PMS و بدون PMS تفاوت وجود ندارد. طبق شواهد موجود، مکن است تغییرات به وجود آمده در هورمونهای تخمدانی، ریتمهای شبانهروزی افراد را تغییر دهند ( پاسخهای فیزیولوژیک بدن نسبت به چرخههای تاریکی و روشنایی 24 ساعته، به دقت زمانبندی شده است)، یا سطح ناقلهای عصبی سروتونین در مغز را کاهش دهند ( در نتیجه به افسردگی و تحریکپذیری منجر شوند). اما چگونگی یا علت دقیق این تغییرات هنوز مشخص نشده است. امکان دیگر این است که احتمالاً بیش از یک نوع PMS وجود داشته باشد که هر شکل آن مکانیسم بنیادی متفاوتی دارد.
احتمال ابتلا به PMS
بسیاری از متخصصان بالینی و بسیاری از زنان ملاحظه کردهاند که PMS در بعضی زنان که به آستانه یائسگی رسیدهاند شدت پیدا می کند. در این زمینه، تعداد کمی طرحهای پژوهشی خوب ارائه شده است اما این مشاهدات هنوز به قطعیت نرسیده است. یک تا پنج درصد زنان، PMS شدید دارند و به نظر میرسد که این بیماری بیشتر در زنانی دیده میشود که 26 تا 35 سال دارند، طول دوره قاعدگی آنان 25 تا 28 روز است و زنانی که در یکی دو سال گذشته وقایع پراسترسی پشت سر گذاشتهاند. عوامل دیگری که با PMS ارتباط دارند، عبارتند از: سابقه خانوادگی یا شخصی افسردگی، سابقه سردردهای میگرنی یا افسردگی پس از زایمان، داشتن فرزندان متعدد و مصرف بالاتر از حد متوسط مواد قندی یا الکلی.
بعضی اختلال های روانی نیز خطر ابتلاء به PMS را افزایش می دهند، مثلاً دو سوم زنانی که از افسردگی رنج می برند به سندرم پیش از قاعدگی مبتلا هستند و 45 تا 70 درصد زنانی که PMS دارند، در گذشته بیماری افسردگی داشتهاند، همچنین یک سوم
زنانی که PMS دارند، زنان بچهداری هستند که افسردگی پس از زایمان خفیف تا شدید را تجربه کردهاند. نشانههای بیماری روانی زنانی که دچار PMS هستند، پیش از قاعدگی شدیدتر می شود. به عنوان مثال، بسیاری از زنانی که به حملههای وحشتزدگی دچار میشوند، دریافتهاند که تعداد دفعات حمله ها در مرحله پیش از قاعدگی افزایش پیدا می کند. میزان ابتلا به PMS در زنانی که اختلال های شخصیت دارند بیش از میزان آن در جمعیت کلی زنان نیست.
منبع: گنجی، حمزه، ارزشیابی شخصیت، ساوالان، .1388