صفحه محصول - پاورپوینت خط و زبان اوستایی

خط و زبان اوستایی

در دورهٔ ساسانیان، الفبایی از الفبای زبوری و پهلوی ساخته شد و اوستا بدان نوشته شد. این الفبا را الفبای اوستایی و دین دبیره (خط دینی) نامیده اند که به معنای خطِ دینِ مَزدَیَسنا و کتاب اَوِستا است.

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل:  powerpoint (..pptx) (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد اسلاید: 14 اسلاید

 قسمتی از متن فایل:

بنام خدا
خط و زبان اوستایی
زبان اوستایی زبان یکی از نواحی شرقی ایران بوده است اما به درستی معلوم نیست کدام ناحیه. تنها اثری که از زبان اوستایی در دست است اوستا ـ کتاب دینی زرتشتیان ـ است .
زبان اوستایی در اواخر زمان هخامنشی متروک مانده بود و در عصر ساسانی حتی موبدان نیز از فهم مطالب کتاب مقدس انسان که باید عاجز بودند چنان­که گزارس پهلوی که در عصر ساسانی نوشته­اند دارای لغزش­هایی است
این زبان را به لحاظ مطالعات زبانشناسی باید دو گویش دانست: گویشی که در گاهان به کار رفته و قدیم­تر می­نماید و دوم: گویشی که در بخش­های دیگر اوستا به کار رفته و جدیدتر است. گویش نخست را گاهانی و گویش دوم را گویش جدید می­نامند.
گاهان سخن خود زرتشت است و تاریخ ان به تاریخ زندگی زرتشت می­رسد. متاخرترین تاریخی که برای زمان زندگی زرتشت فرض شده است سدۀ ششم پ. م است (ابوالقاسمی، 1385: 5). بخش­های دیگر اوستا از سدۀ ششم پیش از میلاد تا سدۀ سوم میلادی تالیف شده­اند.
زبانهای هندواروپایی
زبانهای هندوایرانی
زبانهای اروپایی: یونانی، ایتالی، اسلاو، ژرمنی، البانیایی
زبانهای هندی، هیتی، تخاری
ایرانی مشترک
(زبانهای ایرانی)
ایرانی باستان
شرقی: اوستایی
سکایی
غربی
جنوبی: پارسی باستان (هخامنشی)
شمالی: مادی
ایرانی میانه
غربی
جنوبی: پارسی میانه یا پارسیک
شمالی: پارتی یا پهلویگ
جنوبی: سغدی، خوارزمی، ختتنی
شمالی: سکایی
شرقی
شرقی
الفبایی که اوستا بدان نوشته شده است دین دبیره نامیده می­شود. این الفبا ظاهرا در اواخر دوران ساسانی (حدود سدۀ ششم میلادی) برای نگاشتن اوستا ساخته شده است. این الفبا از راست به چپ نوشته می­شود و هر واژه با یک نقطه از واژۀ دیگر جدا می­شود.
زبانی که اوستا و گاتها بدان سروده شده ، زبان اوستایی نام دارد. این زبان ، یکی از شاخه های زبان « ایرانی باستان» است و ویژگی مهم ان صرفی بودن است . صرفی بودن یک زبان به این معنی است که یک واژه در جمله های گوناگون، بسته به نقش خود، به گونه ای متفاوت به کار می رود .
الفبای اوستایی از کامل ترین ، دقیق ترین و رساترین الفباهای جهان است. شمار این حروف را 48 تا 56 خوانده اند که به دو گروه کلی « حروف صدادار » و«حروف بی صدا» بخش می شوند.
حروف صدادار، حروفی هستند که هنگام بیان کردن، در راه ایجاد انها مانعی مانند لب و دندان وجود ندارد. حروف بی صدا، حروفی هستند که با موانعی مانند لب و دندان روبرو می شوند.